Voorwoord 1/2019: mijn relatie met Italië
Mijn relatie met Italië is altijd tweeslachtig geweest. Het ergste is wanneer motorrijders hoog opgeven over de fantastische Dolomieten, maar slechts één ding bedoelen: Sella Ronda, Sella Ronda, Sella Ronda … Ik moet toegeven dat ik het niet meer kan aanhoren.
En waarom zou ik ook, want deze speciale uitgave van ALPENTOURER bewijst nog eens overduidelijk hoe veelzijdig het land ten zuiden van de Alpen is. Motorrijden zie ik als een ontdekkingsreis, niet in het minst omdat we al rijdend aan de elementen zijn blootgesteld. In een airconditioned koektrommel worden je zintuigen nooit zo geprikkeld als op het zadel van een motor. Daarom moeten we onszelf ook als ontdekkingsreizigers zien. De zoveelste rit rond het beroemde Sellamassief past in mijn ogen niet in dat beeld.
Daarom vind je de Dolomieten in deze Italië-special niet terug. Zelfs Trentino, waar we wel een reportage aan wijden, heeft meer dan de Dolomieten en het Gardameer te bieden. Onze auteur mocht het ervaren – en ontdekken.
Maar het wordt pas echt spannend zodra de Povlakte, die het alpiene noorden van de rest van het land scheidt, is overgestoken. Hier beginnen de Apennijnen, een 1.500 kilometer lange bergrug die de Italiaanse laars in twee helften verdeelt. Hij loopt zelfs door tot op Sicilië.
Wie bergen zoekt, vindt dus genoeg alternatieven voor de Alpen. En daarbij ook heel andere landschappen. Vele delen van Italië hebben een vulkanische oorsprong, wat de breuklijnen in het landschap duidelijk dramatischer maakt dan in de harde Alpenrots mogelijk zou zijn. Het aanleggen van wegen is hier een behoorlijke uitdaging, wat resulteert in talrijke bijzondere slingerwegen. De meeste bergen reiken tot zo’n 1.500 meter hoogte, en de allerhoogste is 3.000 meter hoog. En de zee is zowel in oostelijke als westelijke richting nooit ver weg.
Voor motorrijders zijn zo de meest uiteenlopende routecombinaties te maken. Landschappelijk gezien vind je er ook veel hoogtepunten, zoals de talloze vaak prachtig bewaarde bergdorpen, waarvan de middeleeuwse pracht ons terugvoert naar lang vervlogen tijden.
En natuurlijk mogen we de Italiaanse keuken niet vergeten. Hoe verder je naar het zuiden afzakt, des te authentieker is die. En bovendien heel anders dan in het veelbezochte noorden. Wie dat niet eens heeft geproefd, heeft niet ontdekt.
We wensen jullie al deze indrukken toe. Inspiratie vind je volop in deze ALPENTOURER special!
Ciao!
